Het was weer eens raak.
Geen Instagram-quote, geen vage story vol halfbakken zelfliefde, maar een ouderwets venijnig interview waarin Gordon als vanouds de beuk erin gooit.
Het mikpunt: de mannen van Vandaag Inside.
Alsof we die clash nog niet honderd keer voorbij hebben zien komen –maar nu is het persoonlijk.
Zó persoonlijk dat zelfs Gordon zichzelf niet meer herkent in zijn eigen schaduw.
Bij Jortcast Radio gooit hij zonder pardon zijn frustraties op tafel, alsof het een restje sushi is dat zijn naam niet goed uitgesproken kreeg.
De zanger, presentator, horecabaas en zelfverklaard overlever spaart niemand.
Vooral het VI-trio moet het ontgelden: “Dat is gewoon ontzettend flauw. En dan niet één keer herhalen, maar 10 keer. Het is zo kinderachtig. Maar ook low life ook, weet je wel.”
Hij doelt op het moment dat Vandaag Inside meerdere keren zijn iets minder toonvaste zangprestaties herhaalde.
En ja, dat was op het zuur.
Maar als je het Gordon vraagt, is het geen satire of televisiehumor – het is karaktermoord.
En het is niet bij één fragmentje gebleven.
Volgens hem is zijn hele carrière door het slijk gehaald door – zoals hij het noemt – de mainstream media: “Die hebben me gewoon kapotgemaakt.”
Of dat niet wat overdreven is? Niet volgens Goor.
Hij vraagt zich hardop af waarom hij is gecanceld:
“Heb ik iemand verkracht of een moord begaan? Ik heb niks gedaan.”
Gordon, die ooit op handen werd gedragen met hits, shows en kijkcijferrecords, voelt zich nu een paria.
En de schuld? Die ligt bij Vandaag Inside en hun dagelijkse zurigheid.
De aanval richting Johan Derksen is ronduit grof:
“Ik vind dat zo’n ongelooflijk stuk stront. Daar heb ik echt helemaal niks mee.
Dat meen ik echt.”
Geen doekjes, geen nuances – gewoon ouderwets schoppen.
En Johan? Die laat dat vast glibberend van zich afglijden zoals altijd.
Zelfs Wilfred Genee krijgt er van langs:
“Zo’n stoker, die Wilfred Genee. En die stookt het nog even aan.
Het is eigenlijk te voor woorden.”
En dan komt het vernietigende oordeel over het hele format:
“Wat ze bij VI doen is alleen maar mensen afbranden en afzeiken.
Je bent je leven niet meer zeker.”
Ondertussen blijft Gordon zijn horecaonderneming als reddingsboei zien – want dáár, ver weg van de camera’s, voelt hij zich nog een beetje mens.
Of dat genoeg is om het mediabombardement te overleven? Waarschijnlijk niet.
Want zolang Gordon zelf interviews blijft geven waarin hij zonder enige rem losgaat op alles en iedereen, blijft hij voer voor de machine die hij zo veracht.
Het is ironisch: klagen dat je kapotgemaakt wordt, terwijl je zelf publiekelijk iemand een stuk stront noemt.
Maar goed, het is Gordon.
En bij hem weet je nooit of je naar een klap in slow motion kijkt,
of naar het begin van zijn volgende comeback.
