Peter Gillis, de eigenaar van Oostappen Vakantieparken, heeft besloten zijn negen vakantieparken in Nederland te verkopen. In een persbericht deelt de familie Gillis mee dat zij deze beslissing met pijn in het hart nemen. De verkoop van de parken markeert het einde van een tijdperk voor Gillis en zijn familie, die al jarenlang actief zijn in de vakantieparkindustrie.
Gillis verwierf nationale bekendheid door de tv-serie Massa is Kassa, waarin hij en zijn familie werden gevolgd in hun dagelijks leven en bij het beheer van de vakantieparken. De show gaf kijkers een inkijkje in de uitdagingen en successen van het runnen van een vakantieparkimperium. Echter, zijn ondernemerspad werd meerdere keren gekruist door tegenslagen en controverses.
Zo werd een van de vakantieparken in Ommel gesloten op bevel van de gemeente Asten. De gemeente vermoedde dat de vergunningen van het park werden misbruikt voor criminele activiteiten en er werd zelfs gespeculeerd over illegale permanente bewoning op het terrein. Naast deze sluiting werd Gillis ook beschuldigd van belastingfraude.
De Raad van State oordeelde dat hij zich niet had gehouden aan de afspraken over de huisvesting van buitenlandse arbeiders in verschillende gemeenten, waaronder Peel en Maas, Terneuzen en Loon op Zand. Deze beschuldigingen hebben volgens Gillis bijgedragen aan de verslechterende situatie voor hem als ondernemer.
Volgens Gillis zelf is de verkoop van de vakantieparken een direct gevolg van de druk van de autoriteiten. In het persbericht stelt hij dat door de “samenzwering en acties van verschillende autoriteiten” in de afgelopen jaren de exploitatie moest worden stopgezet. De vakantieparken werden gedwongen te sluiten en er was geen uitzicht op heropening. Dit duidt erop dat Gillis zich machteloos voelde tegenover de invloed van de autoriteiten op zijn bedrijf en de toekomst van zijn vakantieparken.
In april 2024 had Gillis het dagelijkse beheer van de parken al overgedragen, maar hij bleef nog steeds de eigenaar. Nu heeft hij besloten ook zijn eigendom van de parken te verkopen.
“Wij zijn trots op wat we hebben bereikt,” legt Gillis uit, maar hij erkent dat het succes helaas tot een einde is gekomen. Dit toont de emotionele lading van zijn beslissing, wat het einde betekent van een langgekoesterde onderneming.
De identiteit van de koper is nog niet bekendgemaakt, maar wat duidelijk is, is dat de verkoop het resultaat is van een combinatie van externe druk en een veranderende situatie voor de ondernemer. Gillis geeft de autoriteiten de schuld van het feit dat ondernemen voor hem onmogelijk werd gemaakt.
